تکفیرم خورده به ته دیگ

۱- یه عمره سیستم داره مراقبت می‌کنه که تو این فیلم‌ها و قصه‌ها و سریال‌ها و کوفت‌ها و زهرمارها اسم ائمه و کلا اسم عربی رو نذارن رو شخصیت‌های بد داستان و الزاما عوضی‌ها و دلقک‌ها باید اسم اصیل ایرانی داشته باشند، ترجیحا اسم قهرمانان باستانی ایران. 

یه بار از دستشون در رفت حالا ببین چه داستانی به‌پا شده. شما یادتون نمی‌آد (البته در هم نرفت، محسن تنابنده تو سریال پایتخت یک شخصیت موجه و مطابق با قرائت ارزشی‌ها از تیپ و مد بود اما بار اصلی کمدی روی اسمش -نقی- سنگینی می‌کرد). 

یه سریال نشون می‌دادن قدیما یا شایدم فیلم بود که یارو قاچاقچیه اسمش جواد بود و همکاراش هی بهش می‌گفتن «جواد جنسا رو رد کن بیاد»؛ همون شد که جواد شد جوات و این اسم که قبلش اسم شیک و باکلاس و حتی سوسولی بود، یهو خز شد. البته همه جوادهای تو لیست دوستام منو ببخشند به خاطر چنین توصیفی. 

بله بچه‌های خوب توی خونه! از این روده‌درازی نتیجه می‌گیریم که سیستم باید سخت‌گیری بیشتری روی اسم شخصیت‌های فیلم‌ها اعمال کنه تا از به گند کشیده شدن بقیه اسم‌هایی که مردم مذهبی‌تر روشون حساس‌اند پیشگیری بشه و فردا پس‌فردا نبینیم رو یه منگول تو یه سریال اسم گذاشتند «محمدرضا»! خلاصه ما آبرو داریم...

۲- من برای تکفیر دیگران وقت ندارم. نه به این دلیل که